เพลง 隔岸

Thai ver : BeamSuparat ไม่อาจจะลบลืมเลือน
ย้ำเตือนแรกครั้งพบพาน
ผู้คนต่างเย้ยหยันข้าที่น่าขัน
ถ้าทำท่านมีรอยยิ้มข้ายินดี

โอกาสมีสักเท่าไร
ที่จะได้รักอาวรณ์
ท่านเพียงอยู่เฉยไม่จำเป็นเร่งร้อน
ข้ายอมมอบทั้งชีวิตเพื่อข้างกาย

จะมองท่านอยู่ตรงนี้ ต่อให้ใจข้าแตกสลาย
จะเหมาะสมดั่งสิ่งใด ไม่อาจเป็นสองเรา
ท่านเอยข้าเจ็บเหลือเกิน
ร้าวทั้งน้ำตา ระทมทั้งลมหาย..ใจ
แต่ข้านั้นจำต้องจาก
และทำได้เพียง เฝ้ามองท่านอีกด้าน

ภาพทิวงามมากเพียงใด
ไม่อาจหลีกลี้ข้างเคียง
มองเพียงหยาดน้ำกลิ้งกลมบนใบบัว
ทุกความหมองมัวนั้นยากจะดับลง

เคยส่งรอยยิ้มวาจา
คราวครานี้ทุกข์ระทม
และคอยห่วงหาท่านด้วยความตรอมตรม
ลึกจมในหัวใจข้านั้นแทบเจียนตาย
เช่นใดเราสองจำต้องเศร้าและเสียใจ

จะมองท่านอยู่ตรงนี้ ต่อให้ใจข้าแตกสลาย
จะเหมาะสมดั่งสิ่งใด ไม่อาจเป็นสองเรา
ท่านเอยข้าเจ็บเหลือเกิน
ร้าวทั้งน้ำตา ระทมทั้งลมหาย..ใจ
แต่ข้านั้นจำต้องจาก
และทำได้เพียง เฝ้ามองท่านอีกด้าน

ไยต้องกลัวแม้ความยากเย็น
เป็นเพียงวันวานที่เคยพัดเข้ามา
ฟ้าอรุณค่อยเดินอีกครา
เดินทางตามหาท่านสักที่ใด
ท่านยังเฝ้ารอข้าอยู่หนใด

ข้าเป็นแค่เพียงเศษเกลียง*
ไม่เทียบเคียงท่านดั่งภูผา
เบื้องบนขันขบวาจา
พลัดพรากเราแยกทาง

[Group:S1:ha-ah]

ท่านเอยข้าเจ็บเหลือเกิน
ร้าวทั้งน้ำตา ระทมทั้งลมหาย..ใจ
แต่ข้านั้นจำต้องจาก
และทำได้เพียง เฝ้ามองท่านตรงนี้
ไยต้องกลัวแม้ความยากเย็น
เป็นเพียงวันวานเคยพัดเข้ามา
ฟ้าอรุณค่อยเดินอีกครั้ง

ข้ายังคงยืนตรงนี้

Thai ver : BeamSuparat